Απολογισμός ενός χρόνου

Ο ένας χρόνος δράσης της Πρωτοβουλίας μας δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά μας επιτρέπει να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα, έστω και επισφαλή.

- Παρ’ όλο που εκδηλώσαμε την πρόθεσή μας για έναν διαβουλευτικό χωρόχρονο προκειμένου να συνδιαμορφώσουμε ένα τοπίο δημοκρατικό χωρίς την κυριαρχία των επαϊόντων και των ενδιάμεσων παραγόντων, παρ’ όλο που εν λόγω και έργω δεν είχαμε καμιά ανάμιξη στις εσωτερικές τριβές της Κοινότητας, καταφέραμε μόνο να προσεγγίσουμε μέρος των στόχων μας. Ο χώρος των Βορειοηπειρωτών είναι εξαρτημένος από την κυρίαρχη πολιτική των κομμάτων. Η εξάρτηση αυτή τον διασπά και τον στρέφει σε συνθήκες αυτολογοκρισίας, απόγνωσης και αναμονής δήθεν για την καλύτερη επίσημη υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Η Βορειοηπειρωτική Κοινότητα είναι μόνο ένα δείγμα της σύγχρονης όψης και περιεχομένου της μητέρας - πατρίδας και του  συνόλου Ελληνισμού που βρίσκεται σε κρίση.

- Στις προσκλήσεις για τις συναντήσεις, στις αποστολές των ανακοινώσεων και των μηνυμάτων μας απευθυνθήκαμε σε όλους και όλες που γνωρίζουμε: αδελφότητες, σωματεία, πρόσωπα μεμονωμένα, παράγοντες της επίσημης αντιπροσώπευσης της ΕΕΜ. Στόχος μας ήταν να θέτουμε πλαίσια που να ενώνουν τον Βορειοηπειρωτικό κόσμο, πέρα από πολιτικές αντιδικίες ή βάρη του παρελθόντος. Η πλειοψηφία των αποδεκτών δεν ανταποκρίθηκε σε καμιά πρόσκληση.

- Στις μηνιαίες συναντήσεις μας και στη Διαβούλευση του Απριλίου δεν μετρήσαμε κεφάλια, δεν ξεχνούσαμε ποτέ όσους και όσες θα ήθελαν να είναι μαζί μας. Επισημαίναμε ότι δεν γνωρίζουμε τους πάντες και τα πάντα και ζητούσαμε να διαδοθούν κι αλλού οι προσκλήσεις μας. Κάθε πρόσωπο για μας και η όποια συμμετοχή του είναι απόλυτη αξία κι όχι ένας αριθμός. Με έναν άνθρωπο γινόμαστε πολλοί, με ένα βήμα φτάνουμε στη άκρη της γης!

- Δεν καταφέραμε να πείσουμε για την ανάγκη κινητοποιήσεων και μάλιστα επ’ αφορμής σημαντικών εκτρόπων, που συνέβησαν στον χώρο της Βορείου Ηπείρου. Το πόρισμα του δικαστηρίου για την “αυτοκτονία” του συμπατριώτη μας Κωνσταντίνου Κατσίφα, οι συλλήψεις της Χιμάρας και η πορεία ομηρίας των δυο συμπατριωτών μας Μπελέρη και Κοκαβέση, οι οφθαλμοφανείς παρεμβάσεις του αλβανικού κράτους για την αλλοίωση των αποτελεσμάτων της απογραφής πληθυσμού, η προκλητική παρουσία του Αλβανού πρωθυπουργού στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να γίνουν αφορμές για τη συσπείρωση και εκδήλωση διαμαρτυριών έτσι ώστε να γίνουν γνωστές σε όλο και περισσότερους συμπολίτες μας οι εξόφθαλμες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

- Σε κάποιες περιπτώσεις γίναμε θύματα μιας γενικής καχυποψίας όπως για καθετί που δεν ελέγχεται από κόμματα και οργανώσεις. Χαρακτηριστήκαμε «ακροδεξιοί και όψιμοι αριστεροί», ακούσαμε ψιθύρους πως θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα νέο φορέα – κόμμα και υπονοούμενα για κάποιους “νεόκοπους” που λοιδορούν τον Μπελέρη (ενώ η σχέση των περισσοτέρων φίλων της Πρωτοβουλίας χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και πιο πριν)… Τα περιμέναμε κι αυτά.

- Όμως, ο λίγος κι όχι λιγοστός βορειοηπειρωτικός κόσμος που μας συναναστράφηκε, έζησε μαζί μας συνθήκες δημοκρατικού διαλόγου, ελευθερίας της έκφρασης και εμπιστοσύνης πως τουλάχιστον δεν ζητούμε τίποτε άλλο παρά να αγωνιστούμε μαζί του για τα δικαιώματα του γηγενούς Ελληνισμού στην Αλβανία. Οι τακτικές ανά τω μήνα συναντήσεις μας συνέβαλαν σε μια ζωντανή σχέση γνωριμίας, εμπιστοσύνης, φιλίας και ανταλλαγών.

- Εξάλλου, δίπλα μας, είχαμε φίλους Ελλαδίτες και μάλιστα μέλη της “Επιτροπής για τη Βόρειο Ήπειρο”, τμήμα της Ελληνικής Ένωσης για τη Δημοκρατία και την Απελευθέρωση των Λαών, που έδρασε στη δεκαετία του 1990, οι οποίοι μαζί μας έκαναν πολλά και στήριξαν την Πρωτοβουλία. Θλιβερή διαπίστωση είναι η απομάκρυνση των Ελλαδιτών από τα εθνικά θέματα.

- Διεθνοποιήσαμε όπως και όσο μπορούσαμε, σε πέντε γλώσσες για το ιστορικό και επίκαιρο ζήτημα της Βορείου Ηπείρου με λεπτομέρειες καθώς και για τη σκευωρία της Χιμάρας, ομολογουμένως χωρίς αποτελέσματα. Με ανακοινώσεις μας επιδιώξαμε όπως και όσο μπορούσαμε να τροφοδοτήσουμε τον δημοκρατικό διάλογο για τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας κι έτσι αποκτήσαμε αρκετούς φίλους από διάφορες περιοχές της χώρας και από την Κύπρο. Συμμετείχαμε στην κινητοποίηση της Ένωσης Χειμαρριωτών για τη σκευωρία της Χιμάρας, συμμετείχαμε με κείμενά μας στη συγκέντρωση για την εισβολή των Αζέρων στην Αρμενία καθώς και στην επέτειο για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Καταφέραμε να αποκτήσουμε αρκετούς φίλους μέσα σε αυτές τις μικρές δράσεις. Συμμετείχαμε στο εξαίρετο συνέδριο για “το υπαρξιακό ζήτημα της Ελλάδας στην τροχιά του 21ου αιώνα” με παρέμβαση για το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα, ενώ μια φίλη μας μίλησε για τις προσπάθειες χειραγώγησης των Ελλήνων Βλαχόφωνων. Συμμετείχαμε στο Resistancs Festival με παρουσία και διάδοση λόγου για το ίδιο ζήτημα. Επίσης πραγματοποιήσαμε συνάντηση και στην Κύπρο με Κυπρίους και Βορειοηπειρώτες.

- Η Διαβούλευση “για το μέλλον του Βορείου Ηπείρου” του Απρίλη, μας βοήθησε να γνωρίσουμε φίλους οι οποίοι εκφράστηκαν δημοκρατικά και με τη φιλική συμμετοχή Αλβανών, οι οποίοι παρεμβαίνουν στα δρώμενα της χώρας τους. Εκεί συναντήθηκε η Πρωτοβουλία μας με την “Επιτροπή για τη Βόρειο Ήπειρο”, και αποτελεί εποικοδομητική συνέχεια της τελευταίας. Στη Διαβούλευση υπήρξε πλούσια ζωντανή και εξ αποστάσεως συμμετοχή με σημαντικές παρεμβάσεις. Κάποιες κοινά αποδεκτές προτάσεις προχωρούν αργά.

- Το ζήτημα του προχωρήματος και της εξέλιξης προς το δημοκρατικό, οικολογικό και διεθνιστικό πλαίσιο, για μας αποτελεί όρος συνύπαρξης και συνεργασίας Ελλήνων ή Φιλελλήνων, που έχουμε διαφορετικές καταγωγές, διαφορετικά βιώματα και συλλογικά τραύματα, διαφορετικούς πολιτικούς, κοινωνικούς προσανατολισμούς. Για εμάς αυτή η συνθήκη αποτελεί απαράβατο όρο συνέχειας της Πρωτοβουλίας μας.

- Δεν ξέρουμε ποιους και ποιες να ευχαριστήσουμε. Ο καθένας από αυτούς και αυτές έβαλαν το λιθαράκι τους ανιδιοτελώς σε αυτό που χτίζουμε αργά και με ειλικρίνεια. Ο καθένας και η καθεμιά, όπως μπορεί, όσο μπορεί, όταν μπορεί και όπου μπορεί. Οι συνθήκες που βιώνουμε είναι τραγικές σε όλα τα πεδία στα οποία υπάρχει υποχώρηση η οποία θα βαθαίνει. Η συνειδητοποίηση ότι εμείς μπορούμε να συμβάλουμε στην υπέρβαση αυτής της πολυσχιδούς κρίσης είναι για μας ένας άλλος απαραίτητος όρος της ύπαρξής μας.

Μπροστά μας, για την επόμενη χρονιά, μεταξύ άλλων, προγραμματίζουμε:

α) Τις τακτικές μηνιαίες συναντήσεις με προσκλήσεις σε άπαντες. Ευελπιστούμε στην ποιοτική τους αναβάθμιση: καλύτερη κατανομή του χρόνου, θεματικές σε συνδυασμό με τον χρόνο γνωριμίας και ενασχόλησης με την επικαιρότητα

β) Εκδηλώσεις με συνεργασία προσώπων και φορέων για καίρια ζητήματα όπως:

                                  Ι.     Οι διεθνείς εκκρεμότητες του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος

                                  ΙΙ.    Το ζήτημα των βλαχόφωνων Ελλήνων στα Βαλκάνια

                                  ΙΙΙ.   Οι μη μειονοτικές ζώνες

                                  ΙV.    Η εκπαίδευση και ο πολιτισμός των γηγενών Ηπειρωτών της Αλβανίας ως συνέχεια της ελλαδικής Ηπείρου κλπ.

γ) Ήδη έχουμε ξεκινήσει να δημιουργούμε ένα οργανόγραμμα σχετικό με την εκπόνηση και έκδοση βιβλίων σχετικών με την ιδιαίτερη ιστορία της Βορείου Ηπείρου για όλες τις ηλικίες. Για αυτό θα απευθυνθούμε σε φίλους Ελλαδίτες και Βορειοηπειρώτες εκπαιδευτικούς καθώς και σε εκδότες του χώρου ενδιαφέροντος. Στόχος μας είναι να ιδρυθεί μια συγγραφική ομάδα που θα εκπονήσει αυτά τα εγχειρίδια, με όσο γίνεται χαμηλότερο κόστος, για να γίνουν κτήμα καθενός.

δ) Εκδρομές στη Βόρειο Ήπειρο, σε συνεργασία με αδελφότητες και πρόσωπα θέτοντας κάθε φορά και κάποιους στόχους, πέρα από τη γνωριμία και την ψυχαγωγία.

Τελειώνοντας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι, σε όλους κι όλες.

Πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ “Οι Απ’ Έδω

Ιούλιος 2024

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΠΡΕΠΕΙΕΣ

ΌΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ;