πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ "Οι Απ’ Έδω"

Είμαστε η πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ "Οι Απ’ Έδω", μια ομαδοποίηση Ελλήνων της Ελλάδας, η οποία στο πλαίσιο της δημοκρατίας, της κοινωνικής και οικονομικής δικαιοσύνης και της οικολογίας ασχολείται με τα ζητήματα της ιστορικής αυτοχθόνος Ελληνικής Ηπειρωτικής Κοινότητας στην Αλβανία (βόρειος Ήπειρος). Μέσα στο σκεπτικό μας, είναι η αλληλεγγύη στα διεσπαρμένα τμήματα του Ελληνισμού εκτός ελληνικού κράτους αλλά και στους καταπιεσμένους λαούς ή και στα κινήματα όλης της Γης που αγωνίζονται για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο αγώνας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αυτόχθονων Ελλήνων της Αλβανίας εμπεριέχει την εμπέδωση καλών σχέσεων με τους Αλβανούς γείτονές μας. Η δημοκρατική διεκδίκηση των δικαιωμάτων όλων των υπηκόων της Αλβανίας, που αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες και η φροντίδα για να ζουν ελεύθεροι, αποτελεί έναν υποδειγματικό αγώνα για την ασφάλεια, την ειρήνευση και τη σταθερότητα στα Βαλκάνια την ώρα που αυτά σπαράσσονται από εθνοτικές συγκρούσεις. Θέλουμε να σας ενημερώσουμε, με αφορμή τα γεγονότα της Χιμάρας και την προφυλάκιση του Έλληνα εκλεγμένου δημάρχου Διονυσίου - Φρέντη Μπελέρη στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές στην Αλβανία όπως και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση (ο οποίος απελευθερώθηκε με δυσμενείς όρους λόγω της εξαιρετικά κρίσιμης κατάστασης της υγείας του), για μια σειρά καταπατήσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων όπως αυτά προβλέπονται σε Διεθνείς Συνθήκες, σε Διακηρύξεις, στη Σύμβαση - Πλαίσιο για τις μειονότητες της Ευρώπης όπως και σε κείμενα που έχουν διατυπωθεί από κινήματα και οργανισμούς. Όπως ίσως γνωρίζετε, το 1913, μεγάλο τμήμα της ιστορικής Ηπείρου κατακυρώθηκε στην Αλβανία από το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας. Επρόκειτο για μια περιοχή γεμάτη μνημεία από την αρχαιότητα μέχρι και τη νεότερη περίοδο, που εκφράζουν την ελληνικότητά της καθώς και έναν συμπαγή πληθυσμό που αγωνιζόταν για την ένωση με την Ελλάδα. Όμως, ενώ το 1914 κατοχυρώθηκε η Αυτονομία ενός τμήματος εντός του νεοσύστατου αλβανικού κράτους, εν τούτοις, η εφαρμογή της αδράνησε λόγω διεθνών ανακατατάξεων στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, με την αποδυνάμωση του ελληνικού κράτους μετά τις γενοκτονίες των Ελλήνων (Αρμενίων και Ασσυρίων) στη Μικρασιατική Καταστροφή, δεν εφαρμόστηκε. Από την εποχή εκείνη και μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε ένα αδιευκρίνιστο καθεστώς για τους Έλληνες που ζούσαν στην Αλβανία, το οποίο επέτρεπε επιπλέον αυθαιρεσίες. Ένα μόνο παράδειγμα ήταν η απαγόρευση της λειτουργίας ελληνικών σχολείων, γεγονός που καταδίκασε η (τότε) Κοινωνία των Εθνών το 1935. Κατόπιν, μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η δικτατορία του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας, επέβαλε τις μειονοτικές ζώνες κατακυρώνοντας αυθαίρετα στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα (επίσημος νομικός όρος), μόνο 100 χωριά σε δυο από τις ιστορικές ελληνικές περιοχές. Η Χιμάρα, η Κορυτσά – Ερσέκα - Κολώνια, το Δέλβινο, η Πρεμετή, ο Αυλώνας αλλά και γειτονιές άλλων πόλεων στις οποίες ζούσαν πολυάριθμες ελληνικές κοινότητες δεν αναγνωρίστηκαν. Από το 1945 μέχρι και το 1990, οι Έλληνες της Αλβανίας υπέστησαν μια σειρά δολοφονιών, εξαφανίσεων, εκτελέσεων, εξοριών, βιασμών, φυλακίσεων στα κάτεργα της δικτατορίας. Παράλληλα το καθεστώς φρόντιζε να στρατολογεί ή να δίνει μερικά προνόμια σε έναν ικανό αριθμό Ελλήνων προκειμένου να διασπά τη συνοχή στις ελληνικές κοινότητες. Μετά το 1991 και μέχρι το 1994, ενώ υπήρξαν βήματα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων από πλευράς του Αλβανικού κράτους, απαγορεύτηκε στη νόμιμη οργάνωση των Ελλήνων Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας (ΔΕΕΕΜ) "Ομόνοια" να συμμετέχει στις εκλογές ως νόμιμο κόμμα. Στο διάστημα παρά τον επίσημο ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Αλβανίας, έκλεισαν ελληνικά σχολεία που είχαν εντωμεταξύ ιδρυθεί, απαγορεύτηκαν ή καταστάλθηκαν εκδηλώσεις και διαδηλώσεις εθνικού περιεχομένου, εκδιώχθηκαν ιερείς, έγιναν συστηματικοί εποικισμοί προκειμένου να αλλάξει η σύνθεση του πληθυσμού σε ελληνικές πόλεις (π.χ. η περίπτωση της ελληνικής - χριστιανικής πόλης των Αγίων Σαράντα, η οποία εποικίστηκε με 25.000 Αλβανούς στους οποίους αποδόθηκαν τίτλοι ιδιοκτησίας) και η μυστική ασφάλεια του προηγούμενου καθεστώτος συνέχιζε αδιάλειπτα τη λειτουργία της. Το 1994 με αφορμή μια τρομοκρατική ενέργεια αγνώστων (που επικαλέστηκαν την Αυτονομία του 1914) σε αλβανικό στρατιωτικό φυλάκιο, ένα πρωτοφανές πογκρόμ στα στελέχη και στα μέλη της ΔΕΕΕΜ Ομόνοια, κατέληξε σε μια δίκη παρωδία 5 στελεχών της για εσχάτη προδοσία. Συνέπεια ήταν η πρώτη μεγάλη φυγή των Ελλήνων από τις εστίες τους, που μετανάστευσαν κυρίως στην Ελλάδα. Η επόμενη μεγάλη φυγή Ελλήνων από την Αλβανία πραγματοποιήθηκε το 1997 με την κατάρρευση του δικτύου παρατραπεζών - πυραμίδων, η οποία προκάλεσε μια τεράστια κρίση που συνοδεύτηκε από ένοπλες στάσεις σε όλη τη χώρα. Απόληξη αυτής τη κρίσης ήταν οι δολοφονίες, οι απαγωγές, η καταστροφή υποδομών, οι ένοπλες επιθέσεις σε χωριά που ζούσαν Έλληνες. Μετά, την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα υπήρξε μια περίοδος σχετικής εξομάλυνσης της κατάστασης στην Αλβανία. Όμως ενώ εντασσόταν στους διεθνείς οργανισμούς και υπέγραφε κείμενα αποδοχής του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ο ελληνισμός αντιμετωπιζόταν με αυξανόμενη δυσμένεια, με συνέπεια την κλιμάκωση της φυγής του από τις πατρογονικές του εστίες. Ζητήματα όπως: • η διαιώνιση των μειονοτικών ζωνών, • η άρνηση ίδρυσης νέων ελληνικών σχολείων εκτός μειονοτικών ζωνών, • η συνέχιση σχολικών προγραμμάτων με ανθελληνικό περιεχόμενο, • η καταπάτηση κοινοτικών και ιδιωτικών περιουσιών της αναγνωρισμένης και μη Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας (με ψευδή έγγραφα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), • ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία σε περιόδους των εθνικών και των δημοτικών εκλογών σε εκλογείς, υποψήφιους και εκλεγμένους, • η ενίσχυση και η διεύθυνση παρακρατικών ομάδων και οργανώσεων που εκφόβιζαν τους Έλληνες κ.ά. ανέστρεψαν το αρχικό κλίμα που ξεκίνησε το 1997 μετά τη λήξη της κρίσης των παρατραπεζών - πυραμίδων. Κατάληξη της πρώτης δεκαετίας ήταν η στυγερή δολοφονία του Χιμαριώτη Έλληνα Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα, ο οποίος μιλούσε δημόσια στη γλώσσα του από μέλη παρακρατικής συμμορίας. Ήταν η περίοδος που η αλβανική κυβέρνηση εγκαινίαζε νέους οδικούς άξονες στην ευρύτερη περιοχή της παραλίας Αγίων Σαράντα – Χιμάρας - Αυλώνα με ενισχύσεις από ενεργούμενα του «βαθέως κράτους» τα οποία απαγόρευαν την ελληνική γλώσσα στον δημόσιο χώρο. Ταυτοχρόνως αξιοποιώντας αναπτυξιακά προγράμματα της Διεθνούς Τράπεζας χωρίς ικανοποιητικούς ελέγχους, η κυβέρνηση επέτρεπε ιδιαίτερα για την επαρχία Χιμάρας, την έναρξη ενός σχεδίου το οποίο καταπατούσε περιουσίες Ελλήνων, την οικοδόμηση μονάδων για την τουριστική ανάπτυξη με χρήματα από τις διεθνείς παράνομες δραστηριότητες. Την επόμενη δεκαετία, με την εκλογή του σημερινού πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ξεκίνησε μια νέα εποχή συστηματικής έντασης και κλιμάκωσης στα προηγούμενα ζητήματα. Καθιερώθηκε μια ιδιότυπη δικτατορία που διαρκεί έως τις μέρες μας. Πολλές θεσμικές αλλαγές με βάση το ευρωπαϊκό κεκτημένο εκκρεμούν καθότι δεν έχουν διατυπωθεί και ψηφιστεί ακόμα οι εφαρμοστικές διατάξεις. Με έναν εθνικιστικό λόγο, η ομάδα εξουσίας του, συνεχίζει να πιέζει και εκδιώκει τους Έλληνες. Χαρακτηριστικά: • ο νόμος για τους "στρατηγικούς επενδυτές" ή και για την "τουριστική ανάπτυξη" που υποχρεώνει την απαλλοτρίωση περιουσιών έναντι μιας πενιχρής αποζημίωσης, • ο νόμος για την διοικητική διαίρεση της χώρας ο οποίος, συνενώνει ελληνικές με αλβανικές περιοχές, • η εγκατάλειψη των υποδομών (οδικοί άξονες, υδρευτικό δίκτυο, ηλεκτρικό ρεύμα, κλπ.) και των πολλών μνημείων που χαρακτηρίζουν την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα των κατοίκων στα χωριά της επίσημης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, • η ενίσχυση παρακρατικών συμμοριών με ανθελληνική συμπεριφορά, καθώς και ενίσχυση δημοσιογράφων, δημοσιολόγων, πολιτικών οι οποίοι εκδηλώνουν ανθελληνικά αισθήματα, • η συνέχιση των σχολικών προγραμμάτων με αλυτρωτικές διατυπώσεις π.χ. στα μαθήματα Ιστορίας και Γεωγραφίας, όπως και μη ίδρυση σχολικών μονάδων σε περιοχές που διαβιοί συμπαγής ελληνικός πληθυσμός (χωριά Χιμάρας, Αυλώνα, Δελβίνου, Κορυτσάς κλπ.) • η καταπάτηση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου από ένα πλήθος θεσμικών και πολιτικών παραγόντων, • οι συμπεριφορές όπως της κρατικής δολοφονίας του ομοεθνή μας Κωνσταντίνου Κατσίφα στο ίδιο του το χωριό που ανήκει στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα από τις ειδικές δυνάμεις της αλβανικής αστυνομίας ενώ είχαν τα περιθώρια να τον συλλάβουν για παράνομες πράξεις, • η μη εφαρμογή των προβλεπόμεων διατάξεων κατά την απογραφή του 2011 (σας ενημερώνουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις Μειονότητες, φέτος, υπέδειξε στην Αλβανία να μη λαμβάνει υπόψη της τα αποτελέσματα αυτής της απογραφής), • η συνεργασία με πρόσωπα που δραστηριοποιούνται σε εγκληματικές ομάδες ή εμπλέκονται σε ζητήματα διαφθοράς (ενώ εκατοντάδες συλλήψεις οικονομικών και πολιτικών συνεργατών της αλβανικής κυβέρνησης έχουν πραγματοποιηθεί, εχισχύοντας το προφίλ του πρωθυπουργού ως "αδιάφθορου"), • καθώς και άλλα δείγματα εθνικών και διεθνών παραβάσεων και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καταλήγουν σε ένα είδος εθνοκάθαρσης. Η περίπτωση της Χιμάρας είναι μόνο ενα δείγμα. Οφείλουμε να ολοκληρώσουμε την ενημέρωσή μας και την έκκλησή μας προς εσάς για να δραστηριοποιηθείτε για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων Ελλήνων της Αλβανίας, όχι μόνο με τα τέσσερα παραρτήματα στο τέλος του κειμένου μας αλλά και με κάποια πραγματικά στοιχεία, τα οποία ελπίζουμε να φωτίσουν το διεθνές πλαίσιο αυτών των ζητημάτων: 1. Η Αλβανία, κράτος υποψήφιο για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χρηματοδοτείται αφειδώς για όλες τις προϋποθέσεις που αφορούν τις θεσμικές αλλαγές. Όμως, δεν πληροί σε κανένα πεδίο αυτές τις αλλαγές. Δεν έχουν επιβληθεί προβλεπόμενες κυρώσεις ή διακοπές χρηματοδοτήσεων πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων. 2. Η καλλιέργεια στενών σχέσεων (πατέρα – παιδιού) με την Τουρκία του Ερντογάν, δίνει τη δυνατότητα στον τελευταίο να εργαλειοποιεί την εξωτερική πολιτική της Αλβανίας. Από την άλλη χρηματοδοτώντας το άνομο έργο του εκτουρκισμού και οθωμανισμού, ενισχύει αυταρχικά πρότυπα άσκησης της εξουσίας. 3. Η Αλβανία αποτελεί εργαλείο πολιτικής των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο γενικής συστράτευσης των Δυτικών Βαλκανίων στους δυτικούς οργανισμούς, σε ένα νέο ψυχροπολεμικό πεδίο που άνοιξε η επέμβαση στην Ουκρανία. 4. Η Αλβανία, στην επίσημη αφήγηση των Ακαδημιών και των Ιδρυμάτων της διακηρύσσει την ένωση αλβανικών εδαφών τα οποία σήμερα βρίσκονται στην Ελλάδα, στα Σκόπια, στο Κοσσυφοπέδιο, στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο. 5. Η Αλβανία δεν αντιμετωπίζει τις κυρώσεις που προβλέπονται από τις δυνατότητες της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας ως μέλους στους διεθνείς οργανισμούς (Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ, Συνθήκη Σέγκεν, ΟΗΕ κλπ.) για όλες τις παραβάσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου που έχει διαπράξει. Ιδιαίτερα δε, για αυτές που αφορούν τις επίσημες μειονοτικές ζώνες στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα αλλά και όπου αλλού κατοικούν πλειοψηφικά ή μειοψηφικά αυτόχθονες Έλληνες Ηπειρώτες. Μέχρι στιγμής η Ελλάδα περιορίζεται σε υποδείξεις για το κράτος δικαίου, το οποίο δεν εφαρμόζεται. Ευελπιστούμε να υψώσετε τη φωνή σας, όπου μπορείτε, για τα δίκαια της υπόθεσης που αγωνιζόμαστε και περιμένουμε και τη δική σας ενημέρωση για τους δικούς σας αγώνες. Σας ζητάμε άμεσα να υψώσετε τη φωνή σας για να τερματιστεί η πολιτική-ποινική ομηρία των Μπελέρη-Κοκαβέση και να επιτραπεί στον εκλεγμένο δήμαρχο Χιμάρας να ασκήσει τα καθήκοντά του. Κάθε ερώτηση διευκρινιστική από τη μεριά σας είναι θεμιτή και επιθυμητή για εμάς, προκειμένου να σας δώσουμε περισσότερες εξηγήσεις. Τέλος, η έκκλησή μας προς εσάς συμπεριλαμβάνει και το ζήτημα της αυθαίρετης απαγόρευσης εισόδου κάποιου αριθμού Ελλήνων της Ελλάδας στην Αλβανία από τις αλβανικές αρχές, μεταξύ αυτών και του μέλους μας Κώστα Δημητρόπουλου. Ο Κώστας Δημητρόπουλος, εκπαιδευτικός, είχε στο παρελθόν διδάξει για 15ετία σε εκπαιδευτήρια της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Αλβανίας (Πανεπιστήμιο Αργυροκάστρου "Εκρέμ Τσαμπέι", 9ετές Σχολείο Χιμάρας "Όμηρος") και εισερχόταν απρόσκοπτα στην Αλβανία μεταξύ 1991-2018. Ο ίδιος δεν έχει διωχθεί για κανένα ποινικό αδίκημα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Στις 17 Ιουλίου 2023, η δεύτερη απαγόρευση εισόδου του στην Αλβανία (η πρώτη ήταν το 2019) είχε την εξής διατύπωση: "θεωρείται απειλή για τη δημόσια τάξη, την εσωτερική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία ή τις διεθνείς σχέσεις της Δημοκρατίας της Αλβανίας". Στον Κώστα Δημητρόπουλο απαγορεύεται να συναντηθεί με τους συγγενείς του στη Χιμάρα (είναι σύζυγος της αδερφής του Παντελή Κοκαβέση, ο οποίος διώκεται μαζί με τον εκλεγμένο δήμαρχο Χιμάρας Μπελέρη). Ζητάμε από εσάς να υψώσετε φωνή διαμαρτυρίας και για αυτήν την αυθαίρετη πρακτική. Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας Πρωτοβουλία ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ "Οι Απ Έδω", https://oiapedw.blogspot.com/ oiapedo2023@gmail.com https://www.facebook.com/profile.php?id=100094652520960 Για επικοινωνία: Δημητρόπουλος Κωνσταντίνος Κυριακού Γεώργιος ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: η περίπτωση της ομηρίας Μπελέρη - Κοκαβέση Κατά τη διάρκεια της φετινής προεκλογικής δραστηριότητας για την εκλογή δημοτικών αρχών (Δημοτικές Εκλογές 14ης Μαίου 2023), ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα στοχοποίησε δημόσια σε συγκεντρώσεις τον υποψήφιο τότε, και εκλεγμένο σήμερα δήμαρχο Χιμάρας Μπελέρη. Ο Έντι Ράμα παραβίασε κάθε έννοια δεοντολογίας και καθήκοντος που έχει ως πρωθυπουργός. Η αστυνομία συνέλαβε τους Φρέντη - Διονύσιο Μπελέρη και Παντελή Κοκαβέση δυο ημέρες πριν από τις δημοτικές εκλογές χωρίς κανένα στοιχείο, δήθεν για παράνομο χρηματισμό ψηφοφόρων. Μέχρι τώρα χωρίς κανένα στοιχείο, όπως ομονοούν Αλβανοί νομικοί, πολιτικοί και διανοούμενοι, ο Μπελέρης βρίσκεται προφυλακισμένος ενώ με μια διαδικασία παράνομη επιμηκύνεται η θητεία του απερχόμενου δημάρχου. Ο τελευταίος λόγω της θέσης του νομιμοποιούσε για 12 χρόνια όλα τα σχέδια καταπάτησης των περιουσιών, με βάση το σχέδιο της ομάδας γύρω από τον πρωθυπουργό της Αλβανίας. Ενδεικτικό παράδειγμα της κατάστασης αυτής είναι η έγκριση για την οικοδόμηση τουριστικής μονάδας στην παραλία της Χιμάρας του συζύγου της σημερινής υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας Όλτα Τζάτσκα, όπως και η φίμωση κάθε διαμαρτυρίας για αυτήν την εκτροπή. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2: η ιστορική περίπτωση της Χιμάρας Η Χιμάρα είναι μια ιστορική ελληνική περιοχή με διαχρονικούς αγώνες διατήρησης της ταυτότητάς της και με τεράστια συνεισφορά στην απελευθέρωση των Ελλήνων από τους Τούρκους. Το 1945 οι Χιμαριώτες αρνήθηκαν λάβουν μέρος στο στημένο δημοψήφισμα για τη νομιμοποίηση του Ενβέρ Χότζα ως ηγέτη της χώρας και ιδρυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας. Μετά από αυτήν την ηρωική πράξη, πραγματοποιήθηκαν εκτελέσεις, εξορίες, φυλακίσεις, βασανισμοί κ.ά. των Χιμαριωτών, όπως και στρατολογήσεις στην υπηρεσία του καθεστώτος. Ακολούθησε ο εποικισμός της περιοχής από Αλβανούς στρατιωτικούς, από μέλη των δυνάμεων ασφαλείας, από κρατικούς υπαλλήλους κλπ. Η Χιμάρα σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας αντιστάθηκε κρατώντας την απαγορευμένη γλώσσα και θρησκεία μέσα στα σπίτια. Μετά το 1991 μέχρι και σήμερα είναι στο επίκεντρο του θανάσιμου ενδιαφέροντος του αλβανικού κράτους με πιέσεις, με επεμβάσεις σε νόμιμες διαδικασίες, με καταπατήσεις των περιουσιών των Ελλήνων, με ένα καθεστώς απαγορευτικό για την εγγραφή των περιουσιών τους στο κτηματολόγιο, με ξυλοδαρμούς, παρακολουθήσεις, με επίσημη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας, με τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα καθώς και με παρακρατικές ενέργειες που τρομοκρατούν το ελληνικό αλλά και το φιλικό αλβανικό στοιχείο.